Η Graviola είναι ένα δέντρο που ευδοκιμεί στα τροπικά δάση της Αφρικής, της Νότιας Αμερικής και της Νοτιοανατολικής Ασίας. Οι καρποί της καταναλώνονται αυτούσιοι, ενώ τα φύλλα και τα κοτσάνια χρησιμοποιούνται στην παραδοσιακή ιατρική για την αντιμετώπιση της φλεγμονής και της μόλυνσης. Η Graviola είναι επίσης διαθέσιμη ως συμπλήρωμα διατροφής και προωθείται ευρέως ως εναλλακτική θεραπεία για τον καρκίνο, αν και δεν υπάρχουν κλινικά στοιχεία που να το υποστηρίζουν.
Πολλά από τα οφέλη της Graviola, πιστεύεται ότι προέρχονται από τις αντιοξειδωτικές ιδιότητες της. Μελέτες σε ζώα έδειξαν ότι τα εκχυλίσματα από φύλλα Graviola παρουσιάζουν αντιφλεγμονώδη, αναλγητική, αντιδιαβητική, και αντι-ιική δράση, ενώ χρησιμοποιούνται και κατά του έλκους. Τα εκχυλίσματα φύλλων έχουν επίσης αντιμικροβιακές δραστηριότητες. Τα εκχυλίσματα Graviola έχουν δοκιμαστεί σε εργαστηριακές μελέτες, σχετικά με τις αντικαρκινικές επιδράσεις τους και φάνηκε ότι είναι δραστικά έναντι του καρκίνου του μαστού, του πνεύμονα, του παχέος εντέρου, του προστάτη, του παγκρέατος, του ήπατος, και του καρκίνου του δέρματος. Ωστόσο, τα προϊόντα Graviola δεν έχουν μελετηθεί σε ασθενείς με καρκίνο. Η κατανάλωση Graviola όμως έχει συσχετιστεί και με αρνητικές επιπτώσεις. Τα αλκαλοειδή που εξάγονται από την Graviola μπορεί να προκαλέσουν νευρωνική δυσλειτουργία και εκφυλισμό, οδηγώντας σε συμπτώματα της νόσου Πάρκινσον. Η Graviola μπορεί ακόμα να οδηγήσει στη μείωση των επιπέδων των αιμοπεταλίων.
Μηχανισμός δράσης
Τα φυτοχημικά ‘Annonaceous acetogenins’, που απομονώνονται από τα φύλλα, το φλοιό και τα κλαδιά, θεωρούνται ότι είναι τα ενεργά συστατικά της Graviola. Ένα αιθανολικό εκχύλισμα της δείχνει in vitro την αντι-ιική δράση κατά του ‘Herpes simplex virus’, και την αντιμικροβιακή έναντι της ‘Leishmania’.
Η Graviola έχει επίσης αποδειχθεί ότι διεγείρει τους υποδοχείς σεροτονίνης. Το αιθανολικό εκχύλισμα της προκαλεί διέγερση των κυττάρων, είτε από τους αυξημένους μιτοχονδριακούς κύκλους εργασιών (υποδεικνύοντας διέγερση της παραγωγής της πρωτεΐνης), ή κατά το τέλος της φάσης G1 ( ίσως λόγω ενός ερεθίσματος που δρα σαν αυξητικός παράγοντας).
Στα ζωικά μοντέλα, τα αντιδιαβητικά αποτελέσματα οφείλονται στις αντιοξειδωτικές, υπολιπιδαιμικές, και προστατευτικές επιδράσεις των βήτα-κυττάρων του παγκρέατος, βελτιώνοντας έτσι το μεταβολισμό της γλυκόζης. Τα εκχυλίσματα Graviola αποδεικνύονται αποτελεσματικά κατά του έλκους, με την αύξηση του νιτρικού οξειδίου και της προσταγλανδίνης Ε2, ενώ τα εκχυλίσματα των καρπών έχουν αντιφλεγμονώδεις και αναλγητικές δράσεις. Επιπλέον, τα εκχυλίσματα Graviola είναι αποτελεσματικά έναντι του καρκίνου του μαστού (MCF-7/Adr) παρεμποδίζοντας την πρόσβαση των καρκινικών κυττάρων στην ΑΤΡ και αναστέλλοντας τις δράσεις της γλυκοπρωτεΐνης της μεμβράνης του πλάσματος. Μπορεί επίσης να αναστείλουν την έκφραση του HIF-1α, του ΝΡ-κΒ, και των γλυκολυτικών ενζύμων με αποτέλεσμα τη μειωμένη πρόσληψη γλυκόζης και παραγωγής της ΑΤΡ σε παγκρεατικά καρκινικά κύτταρα, ενώ ελαττώνει την έκφραση του EGFR στα καρκινικά κύτταρα του μαστού. Οι φαινολικές ενώσεις της Graviola δρουν έναντι των κυτταρικών καρκινωμάτων του μαστού αλλά και εναντίων της λευχαιμίας .
Στις κυτταρικές σειρές του καρκίνου του παχέος εντέρου και του πνεύμονα, το αιθανολικό εκχύλισμα της Graviola προκαλεί διακοπή του κυτταρικού κύκλου στο στάδιο G1, ρυθμίζοντας τις πρωτεΐνες Bax και Bcl-2.
Εν αναμονή των επιστημονικών αποδείξεων τονίζεται πως έως σήμερα δεν υπάρχει έγκυρη και τεκμηριωμένη οδηγία για χρήση της Graviola σε ασθενείς με καρκίνο.