Όταν πλέον οι ενεργειακές ανάγκες είναι τέτοιες που η παροχή οξυγόνου δεν είναι αρκετή για να συγκρατήσει τις τιμές του γαλακτικού σε χαμηλά επίπεδα παρατηρείται μια απότομη αύξηση του γαλακτικού. Το σημείο αυτό χαρακτηρίζεται ως αναερόβιο κατώφλι. Η αντίστοιχη ταχύτητα αναφέρεται ως ταχύτητα στο κατώφλι, η δε καρδιακή συχνότητα ως συχνότητα κατωφλίου. Σαν γενίκευση το αναερόβιο κατώφλι υπολογίζεται στα 4mmol/lt.
Για τους αθλητές είναι επιθυμητό η ταχύτητα στο κατώφλι να είναι όσο πιο κοντά γίνεται στη μέγιστη ταχύτητα. Έτσι γίνετε σημαντική η σχέση της ταχύτητας στο κατώφλι προς τη μέγιστη ταχύτητα, που ουσιαστικά απεικονίζει την αερόβια συμμετοχή στη μέγιστη προσπάθεια. Σε υψηλού επιπέδου αθλητές κυμαίνεται στο 85%, υπάρχουν όμως και περιπτώσεις που αγγίζουν ή και ξεπερνούν το 90%.
Για αθλητές αντοχής και κυρίως μαραθωνοδρόμους, είναι εξίσου ή και περισσότερο σημαντική η ταχύτητα όταν η τιμή του γαλακτικού αγγίζει τα 2 mmol/lt. Στο σημείο αυτό βρίσκεται το αερόβιο κατώφλι. Με τη συγκεκριμένη συγκέντρωση γαλακτικού μπορεί να τρέξει κανείς αποστάσεις διάρκειας 2 ή και περισσότερων ωρών αγωνιστικά. Η γαλάκτωση στο Μαραθώνιο εκτιμάται 2,5 +/- 0,5 mmol/lt, άρα προπονητικός στόχος για ένα μαραθωνοδρόμο είναι η αύξηση της ταχύτητας στη συγκεκριμένη συγκέντρωση γαλακτικού. Προπονήσεις πιο γρήγορες μπορούν εύκολα να γίνουν και να αυξήσουν τις τιμές του γαλακτικού επιφέροντας πρόσκαιρη ικανοποίηση όχι όμως καλά αποτελέσματα στη συγκεκριμένη απόσταση.
Συνεπώς, το κύριο μέρος της προπόνησης των αθλητών πρέπει να γίνετε μεταξύ αερόβιου και αναερόβιου κατωφλιού (γενίκευση 2-4 mmol/lt) με στόχο μετατόπιση της περιοχής αυτής σε μεγαλύτερες ταχύτητες.
Προπονητές και αθλητές με τη χρήση καρδιοσυχνομέτρων μπορούν να γνωρίζουν τις εντάσεις της άσκησης με ικανοποιητική προσέγγιση έχοντας υπ’ όψιν τις καμπύλες του εργομετρικού ελέγχου, γνωρίζοντας την καρδιακή συχνότητα που αντιστοιχεί στις συγκεντρώσεις του γαλακτικού. Η χρήση φορητών μετρητών γαλακτικού οξέως, μπορεί σε συνδυασμό με το καρδιοσυχνόμετρο να δώσει ακόμα περισσότερη ακρίβεια στην προπόνηση, όταν αυτό κρίνεται. Για εργομετρικούς ελέγχους πρέπει να προτιμώνται εργαστηριακοί αναλυτές.
Σε αθλητές με αγωνιστικές απαιτήσεις και όχι μόνο... οι εργομετρικοί έλεγχοι κρίνονται ως απαραίτητοι για το σεβασμό της προσπάθειάς τους αλλά ακόμη και την προάσπιση της υγείας τους από τα συμπτώματα της υπερκαταπόνησης (overtraining).
