Γυμναστική στο γυμναστήριο ή στην ύπαιθρο;

Σαράντα πέντε λεπτά άσκηση στο γυμναστήριο ή σαράντα πέντε λεπτά άσκηση έξω στην ύπαιθρο; Και τα δυο έχουν τα πλεονεκτήματα του. Αρχικά τα πλεονεκτήματα του γυμναστηρίου (χώρος με ελεγχόμενες καιρικές συνθήκες, άνετος και δίχως απρόοπτα) είναι ολοφάνερα. Όλο και περισσότερες έρευνες δηλώνουν όμως ότι η γυμναστική σε υπαίθριους χώρους δεν μπορεί να αντικατασταθεί από εκείνη σε κυλιόμενο διάδρομο ή ποδήλατο. Αν το δούμε πιο αναλυτικά, ο διασκελισμός είναι διαφορετικός όταν κάποιος κάνει τζόκινγκ στον δρόμο. Οι μελέτες δείχνουν όμως ότι οι δρομείς καταβάλουν περισσότερη ενέργεια στους αστραγάλους τους όταν τρέχουν σε ανώμαλο δρόμο. Επιπλέον τρέχοντας σε κατηφόρες, γυμνάζονται διαφορετικοί μυς απ’ ό,τι όταν τρέχουμε σε επίπεδο έδαφος ή σε είδος ανηφόρας όπως συνήθως είναι οι δυνατότητες που έχουν οι διάδρομοι.

Η γυμναστική σε υπαίθριους χώρους είναι εντονότερη από την ανάλογη σε κλειστούς. Η σωματική καταπόνηση από τρέξιμο σε διάδρομο σε σύγκριση με τρέξιμο στο δρόμο, εξακριβώθηκε ότι οι δρομείς έκαιγαν πιο λίγες θερμίδες στον διάδρομο για να καλύψουν την ίδια απόσταση. Οι δρομείς του γυμναστηρίου δεν έβρισκαν κάποια αντίσταση, ούτε βίωναν αλλαγές στο έδαφος, όπως συμβαίνει όταν τρέχει κάποιος στον δρόμο. Το ίδιο συμβαίνει και για την ποδηλασία, στην οποία η αντίσταση του αέρα από μόνη της διαπιστώθηκε ότι αυξάνει σημαντικά τις ενεργειακές απαιτήσεις των ποδηλατών εκτός γυμναστηρίου.

Η γυμναστική σε υπαίθριους χώρους έχει και άλλα άγνωστα πλεονεκτήματα. Ζητήθηκε από εθελοντές να κάνουν την ίδια ακριβώς προπόνηση μία φορά εντός γυμναστηρίου και μία σε υπαίθριο χώρο. Τα αποτελέσματα των μελετών αναφέρουν ότι οι εθελοντές απόλαυσαν περισσότερο την υπαίθρια γυμναστική και πέτυχαν ψηλότερη βαθμολογία σε τεστ που ένιωθαν τη ζωντάνια, τον ενθουσιασμό, την απόλαυση και την αυτοεκτίμησή τους. Επίσης, τα αποτελέσματα των μελετών δείχνουν χαμηλότερη βαθμολογία σε τεστ που αξιολόγησαν το άγχος, την κατάθλιψη και την κόπωση τους.

Σε εθελοντές ηλικίας άνω των 65 ετών η ίδια γυμναστική έδειξε πως όσοι γυμνάζονταν στην ύπαιθρο προπονούνταν περισσότερο και πιο συχνά, απ’ ό,τι όσοι πήγαιναν μόνο στο γυμναστήριο. Σύμφωνα με τα στατιστικά, οι εθελοντές που γυμνάζονταν σε υπαίθριους χώρους αφιέρωναν κατά μέσο όρο στην προπόνησή τους 30 λεπτά περισσότερα την εβδομάδα απ’ ό,τι όσοι γυμνάζονταν στο γυμναστήριο.

Δυστυχώς όμως οι μελέτες δεν έχουν ακόμα εντοπίσει με απόλυτη βεβαιότητα το λόγο γιατί η άσκηση σε υπαίθριους χώρους μας δίνει ενθουσιασμό και απόλαυση ώστε να της αφιερώνουμε περισσότερο χρόνο. Για παράδειγμα ορισμένες μελέτες δεν είναι απόλυτα σίγουρες ότι η μείωση κορτιζόλης (η ορμόνη του στρες) οφείλεται στην ολοκλήρωση της προπόνησης, ορισμένων εθελοντών, παρά ο ρόλος και η έκθεση στον ήλιο, που είναι γνωστό ότι βελτιώνει την ψυχική διάθεση.

Σαφώς η άσκηση στην ύπαιθρο βοηθά περισσότερο στην εκγύμναση και στην μείωση του στρες. Ουσιαστικά μπορεί να είναι και η κινητήριος δύναμη για τους διστακτικούς ή ασυνεπείς ασκούμενους. Εσείς από μόνοι σας πρέπει να βρείτε τον λόγο που σας ενθουσιάζει, που σας κάνει να απολαμβάνετε την άσκηση στην ύπαιθρο.