Συνήθεις τραυματισμοί στο χορό και τρόποι αντιμετώπισης τους

Ο χορός είτε γίνεται επαγγελματικά είτε για διασκέδαση- χόμπι, δεν είναι εύκολος. Για να μπορεί κάποιος να ασχοληθεί με τον χορό θα πρέπει να λάβει πολλά πράγματα υπόψη του, ώστε να αποφύγει μελλοντικούς τραυματισμούς ή εμφάνιση προβλημάτων, τα οποία ο χορός θα πυροδοτήσει τα συμπτώματα τους.

Τον τελευταίο καιρό, ακούμε μεγάλο αριθμό ατόμων να ενδιαφέρονται για το χορό (κυρίως γυναίκες), είτε για να χάσουν κάποια κιλά, είτε για να αποκτήσουν καλύτερη φυσική κατάσταση. Ένα μεγάλο λάθος όμως που γίνεται είναι ότι αγνοούν τους θεμελιώδης τρόπους αποφυγής τραυματισμών, με αποτέλεσμα να έχουμε μεγάλες αποχές από τα μαθήματα, λόγω τραυματισμών.

Τα συνηθισμένα λάθη που γίνονται είναι:

• Ο υπερβάλλον ζήλος που δείχνουν οι μαθητευόμενοι ως αρχάριοι
• Η απουσία καλής προθέρμανσης πριν από το μάθημα χορού
• Η παράληψη αποθεραπείας και τεντωμάτων μετά από κάθε μάθημα
• Κακή φυσική κατάσταση

Όλα αυτά συμβάλλουν σε ένα φαύλο κύκλο τραυματισμών, οι οποίοι τελικά είναι απαγορευτικοί για τη συνέχιση της ασχολίας τους με το χορό.
Επιπλέον υπάρχει και το κεφάλαιο των επαγγελματιών χορευτών, οι οποίοι μπορούν να έχουν σοβαρότερους τραυματισμούς από οποιονδήποτε ασχολείται με το χορό.

Με όσα αναφέραμε πιο πάνω, παίζουν σημαντικό ρόλο στους τραυματισμούς των χορευτών και τα παρακάτω:

• Κακή τεχνική
• Ακατάλληλος εξοπλισμός (παπούτσια- ρούχα)
• Το δάπεδο
• Η αναλογία του χώρου σε σχέση με τους συμμετέχοντες
• Απότομη εναλλαγή των θέσεων και απότομη παύση στις τεχνικές

Όλα αυτά οδηγούν σε τραυματισμούς όπως:

• Μυϊκούς τραυματισμούς (προσαγωγούς, τετρακέφαλο, ισχιοκνημιαίους)
• Κατάγματα
• Τραυματισμούς γόνατος (μηνίσκου, χονδροπάθεια επιγονατίδας)
• Διάστρεμμα
• Τραυματισμού άκρου ποδός
• Κνημιαίο σύνδρομο (λόγω σκληρού δαπέδου)

Στατιστικές από το ίδρυμα ΝΟΥΡΕΓΙΕΦ αναφέρουν:

• 90% των χορευτών παρουσιάζουν κρυγμό στα ισχία τους
• 89% βλαισό μεγάλο δάκτυλο
• 31% έχουν είτε πρόκειται να υποστούν κάταγμα κοπώσεως
• 17% άνω των 40 ετών θα παρουσιάσουν αρθρίτιδα
• 15-20% έχουν σπονδυλόλυση
• 24% κυρίως χορεύτριες έχουν σκολίωση
• Το 49% των προβλημάτων των χορευτών στην άρθρωση του γόνατος σχετίζονται με την επιγονατίδα

Ο τρόπος αντιμετώπισης των τραυματισμών, γίνεται με άμεση επέμβαση του ίδιου του χορευτή, αλλά και με την επίσκεψη σε γιατρό και φυσιοθεραπευτή.

• Τοποθέτηση πάγου
• Ανάπαυση και φαρμακευτική αγωγή
• Πρόγραμμα αναλγητικής φυσικοθεραπείας με ηλεκτροθεραπεία, υπέρηχα, κινησιοθεραπεία κτλ.)
• Σταδιακή ένταξη και επιστροφή στο χορό μετά την πλήρη αποθεραπεία

Τα προγράμματα φυσικοθεραπείας προσφέρουν:

• Αναλγησία
• Ενδυνάμωση (πρόγραμμα γυμναστικής)
• Ελαστικότητα (διατάσεις)
• Διόρθωση λανθασμένης θέσης λεκάνης ή άλλων αρθρώσεων (Manual Therapy)

Η συμβολή της φυσικοθεραπείας στην αποθεραπεία και πρόληψη των τραυματισμών, είναι σημαντική γιατί μέσα από τα αναλγητικά προγράμματα και τα προγράμματα σταθεροποίησης και αποθεραπείας, μπορεί να διορθώσει άμεσα και να προλάβει μελλοντικούς τραυματισμούς.