Τα τελευταία χρόνια λόγω της επικρατούσας άποψης για τα πολλά ωφελήματα που προσφέρει η φυσική άσκηση στην υγεία ενός ατόμου, παρατηρείται μια αύξηση στον αριθμό των ηλικιωμένων που προσπαθούν να γυμνάζονται τις περισσότερες μέρες της εβδομάδας. Η διατροφή γι΄ αυτά τα άτομα είναι πολύ σημαντική αφού πρέπει να καλύπτει τόσο τις διατροφικές ανάγκες της ηλικίας τους όσο και τις διατροφικές ανάγκες της άσκησης τους.
Σε σύγκριση με τους πιο νεαρούς που αθλουνται, οι ηλικιωμένοι παρουσιάζουν πολλές φυσιολογικές αλλαγές όπως μειωμένη ικανότητα ανοσοποιητικού συστήματος, μειωμένη αντοχή, μειωμένη μυϊκη μάζα, οστεοπόρωση και πολλές φορές παρουσιάζουν έλλειψη αισθήματος δίψας, γεύσης και μυρωδιάς. Επίσης, μπορεί να πάσχουν και από κάποιο πρόβλημα υγείας που να απαιτεί φαρμακευτική περίθαλψη. Αυτό όμως, μπορεί να επηρεάσει την κατανάλωση, χώνευση και απορρόφηση πολλών θρεπτικών ουσιών.
Η διατροφή αυτών των ατόμων πρέπει να λαμβάνει υπόψη όλα αυτά και να τους προσφέρει τις απαιτούμενες θρεπτικές ουσίες. Το πιο σημαντικό, είναι η κατανάλωση αρκετών θερμίδων που να ισορροπεί με την άσκηση, έτσι ώστε να υπάρχει ισορροπία κατανάλωσης με την σπατάλη θερμίδων για σταθεροποίηση του βάρους και αποφυγή μείωσης βάρους. Τώρα, αν ο σκοπός του συγκεκριμένου ατόμου είναι κάποιο χάσιμο βάρους τότε η άσκηση (ξόδευση θερμίδων) πρέπει να είναι περισσότερη από ότι καταναλώνει, όμως πρέπει να παίρνει τις απαραίτητες θρεπτικές ουσίες που χρειάζεται.
Τρεις σημαντικές θρεπτικές ουσίες είναι αναγκαίες γι΄ αυτό τον πληθυσμό: οι υδατάνθρακες, η πρωτεΐνη, και το λίπος. Έρευνες έδειξαν πως με την αύξηση της ηλικίας η κατανάλωση αυτών των θρεπτικών ουσιών παρουσίαζε μείωση. Ειδικά για τον ηλικιωμένο πληθυσμό που ασκείται συχνά, αυτές οι θρεπτικές ουσίες είναι παρά πολύ σημαντικές και θα πρέπει να καταναλώνονται καθημερινά.
Επίσης, εξίσου σημαντικά για τον οργανισμό αυτού του πληθυσμού είναι διάφορες βιταμίνες και τα μέταλλα. Έρευνες που έχουν μελετήσει τον ηλικιωμένο αθλούμενο κόσμο παρατήρησαν χαμηλή κατανάλωση ασβεστίου, σιδήρου, ψευδάργυρου, μαγνησίου και βιταμίνης Δ. Οι λόγοι γι΄αυτό είναι πολλοί. Ένας πιθανός λόγος είναι κάποιο πρόβλημα υγείας να δημιουργεί μειωμένη απορρόφηση αυτών των θρεπτικών ουσιών.
Το νερό και τα υγρά είναι ακόμα ένα σημαντικό σημείο που πρέπει να προσεχθεί από αυτό τον πληθυσμό, ειδικά λόγω της μειωμένης αίσθησης δίψας που παρατηρείται. Πιο συγκεκριμένα, μια έρευνα που άφησε αφυδατωμένους τους συμμετέχοντες για τρεις ώρες, έδειξε πως οι ηλικιωμένοι αθλητές (60 χρονών) δήλωσαν πως δεν διψούσαν όταν συγκρίθηκαν με τους νεαρούς (20 χρονών) πάρα το γεγονός πως ήταν περισσότερο αφυδατωμένοι από τους νεαρούς.
Τα ωφελήματα της συχνής φυσικής άσκησης όπως ξέρουμε όλοι είναι παρά πολλά και ειδικά γι΄αυτό τον πληθυσμό. Καλό θα ήταν λοιπόν, ο συγκεκριμένος πλυθησμος να καταναλώνει όλες τις απαραίτητες θρεπτικές ουσίες που χρειάζεται για την καλύτερη υγειά και καλύτερη αθλητική απόδοση.
