Το τοπικό λίπος και οι τρόποι για να το εξαφανίσουμε είναι ένα από τα πιο hot ζητήματα του καλοκαιριού.
Τι εννοούμε, όμως, όταν αναφερόμαστε στο τοπικό λίπος;
Στο ανθρώπινο σώμα υπάρχει ένα είδος κυττάρων, τα λιποκύτταρα, τα οποία έχουν την ικανότητα να αποθηκεύουν ενέργεια. Είναι οι αποθήκες του ανθρώπινου σώματος. Στις γυναίκες βρίσκονται συνήθως στους γλουτούς και στους μηρούς ενώ στους άνδρες στην περιοχή της κοιλιάς δημιουργώντας το γνωστό «σωσίβιο». Άλλες περιοχές στις οποίες αποθηκεύεται λίπος είναι η περιοχές των μπράτσων, η πλάτη και τα πόδια. Αναφερόμενοι στο τοπικό λίπος εννοούμε την εναπόθεση λιποκυττάρων η οποία σε συνδυασμό με κακή κατασκευή (π.χ φαρδιά λεκάνη) δημιουργεί κυρίως προβλήματα αισθητικής, κάποιες φορές και υγείας.
Υπάρχει τοπικό αδυνάτισμα;
Είναι γνωστό , δυστυχώς, ότι το τοπικό αδυνάτισμα δεν είναι εφικτό. Ειδικά αν η κατασκευή του σώματος είναι τέτοια από την παιδική ηλικία το πρόβλημα μπορεί μόνο να μειωθεί, ενώ αν αποκτήθηκε αργότερα τα πράγματα είναι καλύτερα χωρίς να μπορεί να πει κάποιος με βεβαιότητα ότι θα εξαλειφθεί. Αυτό συμβαίνει διότι η απώλεια λίπους μπορεί να είναι μόνο συνολική και σε καμία περίπτωση δεν επιτυγχάνεται τοπικά. Έτσι λοιπόν κάθε φορά που γίνεται προσπάθεια, η απώλεια υπάρχει μεν, το πρόβλημα παραμένει καθώς πάντα θα υπάρχει συσσώρευση λίπους σε κάποια σημεία.
Αυτό που συνιστούμε είναι άσκηση και σωστή διατροφή!
Σίγουρα ο συνδυασμός είναι ο καταλληλότερος τρόπος να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα. Μιλώντας για διατροφή , δεν αναφερόμαστε σε στερητικά προγράμματα που μπορεί να προκαλέσουν κινδύνους αλλά σε σχεδιασμό εξατομικευμένου διαιτολογίου ανάλογα με τις ανάγκες. Αυτό χρειάζεται να γίνει εκτός των άλλων διότι η προσπάθεια θα πρέπει να είναι μακροχρόνια και επομένως πρέπει να υπάρχει ευελιξία ανάλογα τις δραστηριότητες του ατόμου (καθιστική ζωή), τις διατροφικές συνήθειες, ειδικές καταστάσεις (ασθένειες , εγκυμοσύνη), την εποχή κ.α. Και όσο αφορά την άσκηση, ο καλύτερος τρόπος είναι ο συνδυασμός αερόβιας και αναερόβιας άσκησης.
Πρακτικά τι μπορούμε να προτείνουμε;
Αυτό που είναι απαραίτητο σε πρώτη φάση είναι να αλλάξουμε το ισοζύγιο ενέργειας. Να χρησιμοποιήσουμε - κάψουμε περισσότερη από αυτή που λαμβάνουμε μέσω της τροφής έτσι ώστε ο οργανισμός να καταναλώσει/ χρησιμοποιήσει μέρος της αποθηκευμένης ενέργειας, από τις αποθήκες.
Απαιτείται, λοιπόν, αερόβια άσκηση τουλάχιστον 3-4 φορές την εβδομάδα για όχι λιγότερο από 45’ σε υπομέγιστη ένταση. Τέτοιου είδους ασκήσεις είναι το aerobic, το ποδήλατο, το τζόκινγκ. Το step μπορεί να βοηθήσει αλλά χρειάζεται προσοχή γιατί επιβαρύνει τα γόνατα. Μπορεί βέβαια να γίνει και συνδυασμός ασκήσεων.
Ταυτόχρονα, γυμνάζουμε τους μύες που βρίσκονται στις περιοχές που υπάρχει το πρόβλημα. Όταν χαθούν κάποια κιλά το σημείο εκείνο θα δείχνει σε πολύ καλύτερη κατάσταση καθώς θα έχουμε επιτύχει ενδυνάμωση των συγκεκριμένων μυών.
Στη συνέχεια, πρέπει να σκεφτούμε έξυπνα. Βάζουμε ως στόχο να γυμνάσουμε και τους μύες που βρίσκονται γύρω από την προβληματική περιοχή. Αν για παράδειγμα υπάρχει «σωσίβιο» αναπτύσσουμε τους μύες της πλάτης ώστε το πρόβλημα να φαίνεται μικρότερο. Αν υπάρχει στους γλουτούς ασκούμε τους μύες της κοιλιάς και των μηρών ενώ αν το πρόβλημα είναι στους μηρούς γυμνάζουμε τους γλουτιαίους.
Ποιο είναι το διάστημα που απαιτείται για να υπάρξει βελτίωση;
Σε αυτή την ερώτηση δεν μπορεί να δοθεί συγκεκριμένη απάντηση. Εξαρτάται από το μέγεθος του προβλήματος, την ηλικία, την συνέπεια του ασκούμενου, την διατροφή του κ.α. Μπορεί να απαιτηθεί ένα εξάμηνο ή και χρόνια. Αυτό που πρέπει να γίνει κατανοητό είναι ότι δεν υπάρχουν μαγικοί και εύκολοι τρόποι και ότι βελτίωση μπορεί κανείς να δει μόνο με σωστή διατροφή, συνέπεια στην άσκηση και πάνω απ’ όλα υπομονή.
